Die Geveg vir Afrikanerskap in ‘n Globaliserende Wêreld: ‘n Noodsaaklike Selfbehoud
In die snel veranderende wêreld van die 21ste eeu, waar globalisering en kosmopolitisme die norm geword het, staan die Afrikaner voor ‘n kruispad. Die vraag is: Hoe oorleef ons as ‘n kulturele en taalgroep in ‘n wêreld wat deurlopend poog om unieke identiteite te vervaag? Die antwoord lê in ons onversetlike strewe na selfbehoud, onafhanklikheid en die herwaardering van ons erfenis.
Die internasionale gemeenskap, gerugsteun deur neoliberale ideologie, is besig om grense af te breek en unieke kulturele identiteite te homogeniseer. Afrikaners, met ons diep gewortelde geskiedenis en kultuur, vind onsself nou onder ernstige druk om aan te pas by ‘n wêreld waar Engels die dominante taal is en Westerse populêre kultuur elke aspek van ons lewens probeer oorheers. Die ironie is dat die Westerse invloed self die draer van hierdie globaliserende magte geword het – iets wat ver verwyder is van die Afrikaner se eie Westerse oorsprong.
Ons taal, Afrikaans, is dikwels die primêre teiken. In skole, universiteite en selfs in die werkplek word Afrikaanse mense gedwing om Engels te aanvaar as die enigste werkswyse. Terselfdertyd probeer kulturele imperialisme om ons eie Afrikanertradisies te ondermyn deur dit te stereotipeer as verouderd en irrelevant.
Die Belangrikheid van Afrikaner-Kantons
Een van die mees praktiese oplossings vir die oorlewing van die Afrikaner lê in die stigting van Afrikaner-kantons – gebiede waar Afrikaners selfbeskikking kan geniet en hul taal en kultuur kan bevorder. Hierdie kantons moet gesien word as klein bastions van vryheid, waar ons selfbesluit oor ons onderwysstelsels, taalbeleid en kulturele instellings kan uitoefen.
Kulturele oorlewing is nou ‘n onderneming. Ons moet onsself bewapen met kennis, organiseer, en die globale magte wat ons dreig om te vernietig, teenstaan. Ons moet teruggaan na ons geskiedenis, terug na die idealisme van die Voortrekkers en die vryheidstrewe van ons ouer geslagte, om ons toekoms te verseker. Dit is nie ‘n terugkeer na ‘n konserwatiewe of nostalgiese verlede nie, maar eerder ‘n evolusie van ons eie mense in die moderne wêreld, geskoei op ons eie waardes.
Dit is onontbeerlik dat Afrikaners beheer neem oor ons eie media. Projekte soos Vierkleur Media, wat aan die Boervolk van Suid-Afrika behoort, is van kritieke belang in hierdie stryd. Ons moet weg beweeg van die hoofstroom media, wat Afrikaneridentiteit probeer marginaliseer en verdun, en eerder ons eie platform bou waar ons stemme gehoor word.
Die tyd vir aksie is nou. Ons kan nie langer stilweg toekyk hoe ons taal, kultuur en identiteit stadig uitgewis word nie. Ons moet as ‘n volk saamstaan en terugveg teen die magte wat ons wil assimileer in ‘n kleurlose, gesiglose globale samelewing. Afrikanerskap is meer as net ‘n kultuur; dit is ‘n geestelike beginsel wat voortleef in die vryheid van ons mense en ons ononderbroke strewe na selfbeskikking.
Die Afrikaner se toekoms lê in ons eie hande.